Antes de participar consulta las bases y los retos anteriores.
Reto-Noviembre
- Crea un microrrelato o poesía (máx. 100 palabras) inspirándote en la carta.
- En tu creación debe aparecer el objeto del dado: Caronte (el barquero del inframundo).

Reto Opcional:
Que aparezca en la historia algo relacionado con la creación del Ford T (el coche, el creador o el año):

¿Juegas?
Querida Lídia
Un ratón en apuros… el reto de ese mes se pone interesante.
Ya está el reto colocado en el tablón de anuncios del Café Inkerman.
https://trello.com/b/KPFPwQyU/
Besitos
Me gustaLe gusta a 2 personas
¡Hola, Ratonet! 😀 Sabía que el reto de este mes te motivaría jajaja
Me alegra que te haya gustado. Y es genial que ya esté disponible también en el tablón de tu café virtual. ¡Vamos a hacer que la gente se conecte con su creatividad!
Un abrazo y gracias 🙂
Me gustaLe gusta a 1 persona
ufff…
que difícil este mes…!!
besosss
Me gustaLe gusta a 2 personas
¡No, hombre, no! Puede parecerlo, pero deja que la inspiración de eche un cable y verás como todo fluye 😉 Un abrazo, Gabi.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: Volveré – "Abrazando con el Alma"
Uy que difícil que fue, pero igual lo intento:
https://abrazandoconelalma.wordpress.com/2020/11/02/volvere/
Este tipo de retos se hace mucho mas interesante, cuando te obliga a pensar y dejar volar la imaginación, te mando un abrazo Lídia.
Me gustaLe gusta a 1 persona
¡Hola, Wulfric! Me alegra que te hayas animado. eres el primero del mes en participar 😀 Ahora mismo me paso por tu blog.
Cierto, muchas veces necesitamos estímulos para que la inspiración vuele 😉
Un abrazo.
Me gustaLe gusta a 1 persona
gracias a vos por esta posibilidad, la verdad me gusta mucho, y disfruto mucho escribiendo y leyendo
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: El final de Henry | El Blog de Lídia
Pingback: Escribir jugando (Noviembre) | Velehay
Bueno, me cuesta conectar con Caronte, veré si soy capaz porque lo veo muy difícil.
Como esto acaba de empezar demos tiempo al tiempo.
Un abrazo, Lídia
Me gustaLe gusta a 1 persona
Tampoco hace falta que conectes demasiado con Caronte. Si no fuera difícil, no se llamaría reto 😉 ¡Venga, que tú puedes!
Y sí, tienes mucho tiempo aún.
Un abrazo grande 💜
Me gustaLe gusta a 2 personas
Toda la razón, Lídia, a por el reto
Me gustaLe gusta a 2 personas
si eso es lo más difícil, pero Tenes razón Lídia, sino fuera difícil, no se llamaría reto, eso es lo que lo hace interesante,
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: ¿NOS LLEVAS? – pildoras para soñar
Pingback: Fair Lane – Rosa Boschetti
Hola Lídia. Espero estés muy bien. ❤ Esta es mi participación https://rosaboschetti.wordpress.com/2020/11/05/fair-lane/ Un abrazo🐾
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Rosa: vamos aguantando jeje Ahora mismo me paso por tu blog. Muchas gracias por participar. Un abrazo de vuelta para ti 😀 ❤
Me gustaLe gusta a 2 personas
Pingback: El ratoncito, el barquero y el zorro – Do.lobera
Hola Lídia. Otro nuevo mes sigo con el reto. Te dejo el enlace: https://dolobera.com/2020/11/06/el-ratoncito-el-barquero-y-el-zorro/ Un saludo 🙂
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Do. Genial, ahora mismo me paso por tu blog a ver qué nos has preparado. Un abrazo grande 🙂 ❤
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola Lídia!
Després d’un temps de desconnexió i sense escriure pràcticament res torno per aquí, ara sí amb ganes de treballar la inspiració i a veure què sorgeix, hehe. He fet canvi de blog, l’altre (el d’Espill daurat) el deixo obert però a partir d’ara publicaré a blogger.
Així que t’envio la meva participació al repte d’aquest mes, que no ha estat fàcil però al final me n’he sortit fent-hi sortit tots els elements. Et deixo l’enllaç del text: https://nurialaroca.blogspot.com/2020/11/senzilleses-de-la-vida.html
Contenta de retornar a participar al teu repte ens anem llegint, una abraçada.
Me gustaLe gusta a 2 personas
Hola, Núria! 🙂 M’alegra tornar-te a veure per aquí. La inspiració va i ve, jo ho sé bé. I el context que vivim no acompanya, doncs requereix altres enfocs.
Genial, nou blog! REnovar-se o morir 😉 Ara mateix m’hi passaré. Gràcies per la teva participació. Una abraçada 🙂 ❤
Me gustaLe gusta a 2 personas
Hola, Lídia. Repte complicat, com sempre. A priori sembla difícil conectar tots els elements. Però… et deixo no un, sinó dos relats. El primer és la participació, el segon de propina. O potser a l’inrevés. Amb 100 i 99 paraules. Bye bye.
«Caronte y el acertijo a vida o muerte»
Fluyendo sigilosamente entre las altas espigas como una barca en el agua: así acechaba el zorro al despistado ratón.
Caronte contemplaba la escena desde otro plano de la existencia. Sin precipitarse, impacientarse ni presuponer. Sabía, gracias a sus poderes premonitorios, que un joven conduciendo un Ford T iba a derrapar fatídicamente y a irrumpir en el campo, dando varias vueltas de campana.
¿Cuál sería el próximo pasajero de su barca? ¿El ratón? ¿El conductor? ¿Acaso los tres? ¿Ninguno? Su intuición no le permitía profundizar más. ¿Acontecimientos impredecibles… o predeterminados? En breves segundos el acertijo a vida o muerte quedaría resuelto…
«El ratón soñador»
El canto de la cigarra. El sol abrasador del mediodía. El susurro de las espigas. Movimiento imperceptible y siseante. ¿Se han movido, o me lo ha parecido a mí? ¿Quién o qué viene hacia mí? ¿El zorro a merendarme? ¿El barquero Caronte a llevarme? ¿Acaso no son casi lo mismo? ¿Acaso no terminará todo un día?
Perdido andaba el ratón entre sus pensamientos y sus miedos
—Solo pido —suplicó— si muero reencarnarme en 1908 y poder conducir una de esas maravillosas máquinas: un flamante Ford T.
Y se quedó de nuevo ensimismado contemplando la cercana carretera y sus amados automóviles.
Me gustaLe gusta a 9 personas
Wow, What! Em deixés més que parada amb dos participacions i tots dos micros són bons candidats al repte. L’he d’escollit jo? Doncs em quedo amb el primer 😉 M’agrada com ens portes pel relat fins aquest final obert i misterios, ple d’intrigra i interrogants.
El segon també està força bé, amb un desig del ratolí que em sorprèn i m’ha fet somriure.
Moltes gràcies per participar en el repte de forma tan ingeniosa i amb dos micros. Veig que a tu la inspiració no et falta (tenint en compte el context que ens ha tocat viure i que de vegades ens roba la il·lusió de crear…).
Un abraçada 🙂
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola. Doncs també prefereixo el primer. Tot i la dificultat, Caronte gairebé esdevé el protagonista. L’atenció es trasllada a un altre nivell: el destí, viure i morir… no tant el camp de blat i els animals.
Però el segon també m’agrada, perquè és com el punt de vista del petit ratolí. Recordes o has vist la pel·lícula «Senyals», amb Mel Gibson de protagonista? Una família aïllada a una granja veu com els extraterrestres envaeixen el planeta. A la primera part es veu vàries vegades com els camps de cereals es mouen de forma fantasmagòrica i ràpida. És una bona manera d’introduir el terror a lo desconegut. Bé, doncs em vaig deixar inspirar per aquesta sensació i el murmuri de les espigues.
Sobre la inspiració i tot això… sí, ens toca viure temps difícils. Em sembla que tu estàs més en contacte amb la realitat, per el teu treball. Jo la veritat és que no treballo des del mes de març; estic molt descansat i tranquil.
A més, estic força content. Per què? perquè ha saltat Trump. Per fi. M’ha semblat un president nefast, perillós, absolutament tòxic. M’agrada el to conciliador i sensat d’en Biden. I una dona de vicepresidenta. Bé, no?
Doncs ànims i una abraçada. I gràcies!
Me gustaLe gusta a 1 persona
Totalment d’acord, amb lo de la peli «Senyals», em va agradar molt, com tot el de Shyamalan, em sembla un mestre.
Sí, coincideixo amb tu amb lo de Trump.
I m’alegra que estigues descansat i tranquil jajaja No puc dir el mateix!!
Gràcies pels ànims. Fins aviat i salut!
Me gustaLe gusta a 1 persona
Així és… aquest director també em sembla un mestre…
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: La Moneda del Ratón | Escribir Jugando | A Los 4 Vientos
Querida Lídia
Mi propuesta del reto de este mes comienza con la muerte del ratón, pero…
https://alos4v.wordpress.com/2020/11/08/la-moneda-del-raton-escribir-jugando/
Besitos
Me gustaLe gusta a 4 personas
Hola, Ratonet!! Me alegra ver que has sacado tiempo. Sabiendo lo difícil que es (por experiencia propia jeje).
Ahora mismo me paso por tu blog, porque con tu presentación me has dejado con la intriga!!
Un abrazo.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: Loco inframundo – Coordenadas
Hola, Lídia, por aquí paso como Caronte, a dejar mi enlace:-)
https://caracolasenlasnubes.blogspot.com/2020/11/la-encantadora.html
Espero disfrutéis con él y asa buena noche.
Un beso.
Me gustaLe gusta a 2 personas
Hola, Maga: ¿No tengo que pagarte por haber pasado como Caronte, no? jajaja
Ahora mismo me paso por tu blog. Gracias de antemano por participar en el reto.
Un abrazo.
Me gustaMe gusta
Pingback: Sesenta minutos – La Buhardilla de Tristán
¡Feliz mes de noviembre a todos! Por aquí os dejo mi participación de este mes: https://buhardilladetristan.wordpress.com/2020/11/13/sesenta-minutos/
¡Un fuerte abrazo!
Me gustaLe gusta a 3 personas
Hola, Javier. Ahora mismo me paso por tu blog. Gracias de antemano por participar en el reto. Un abrazo 🙂
Me gustaLe gusta a 1 persona
hola lidia
ya te dije que era difícil, pero no quiere decir quee rinda.
este es el enlace. creo que hay un poco massa de acción condensada en tan poco espacio.
hay partes muy coincidentes con el relato de otra participante (ya se lo comenté en su blog)
https://gabiliante.blogspot.com/2020/11/doble-encuentro.html?m=1
Me gustaLe gusta a 2 personas
Hola, Gabi. Si no fuera difícil no se llamaría reto 😉 Ahora me paso por tu blog. A veces las coincidencias son inevitables. Gracias de antemano por participar 😀
Me gustaMe gusta
Hola, Lídia! Muy motivantes las cartas de este mes! Por aquí mi participación. Abrazo!
https://patilargablog.wordpress.com/2020/11/14/eslabones/
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Jb. Me alegra que te motiven las cartas. Ahora me paso por tu blog para ver qué te han inspirado. Gracias de antemano por participar. Un abrazo.
Me gustaMe gusta
Hola Lidia, estuve más de un año sin participar, y este mes decidí retomar mi blog. Comparto mi participación para el reto de este mes: https://valeryescribe.blogspot.com/2020/11/tormenta-de-verano.html
Un abrazo
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Valery. Es un placer tu vuelta y tu participación. Ahora mismo me paso por tu blog. Gracias de antemano por participar. Un abrazo.
Me gustaMe gusta
Bon dia, querida Lídia:
Aquí te dejo mi participación de este mes que, te adelanto, va dedicada a mi gata, una princesa ninja empeñada en dejarnos ofrendas matinales:
https://lauraurcelay.wordpress.com/2020/11/19/ofrenda-matinal/
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Laura: Ahora mismo me paso por tu blog. Me da que tu gata haría buenas migas con uno de los gatos de mi madre, que como vive en el campo, también le obsequia con presentes (a veces no del todo muertos) de todo tipo… jajaja
Gracias de antemano por participar en el reto. Un abrazo grande 🙂 ❤
Me gustaLe gusta a 1 persona
Bueno, al fin me decidí ya que este mes me lo iba a tomar de relax, quería estar un poco alejada de los retos. Pero es que no puedo. Me llaman jajaja.
Un abrazo.
https://vitolosa.wixsite.com/website/post/para-lo-que-he-quedado
Me gustaLe gusta a 1 persona
jajaja Eso es bueno, mientras te llamen y la inspiración acompañe habrá que hacerles caso 😉 Ahora mismo me paso por tu blog, Virtudes. Un abrazo grande y gracias por participar.
Me gustaMe gusta
Bueno, pues no me deja iniciar sesión en tu blog, pero ya he leído el micro y te lo comento por aquí: Decirte que me ha encantado ese toque humorístico del final, es muy bueno el destino que le espera al zorro, nunca lo hubiera imaginado más cruel jajaja
Muchas gracias por participar en el reto una vez más. Un abrazo grande y hasta muy pronto 🙂 ❤
Me gustaLe gusta a 1 persona
No siempre tiene que salir perdiendo el ratoncillo. 😁😁
Besos
Me gustaLe gusta a 1 persona
¡Ay! El reloj con su imparable ritmo exacto que mide el engaño del falso universo de cuatro dimensiones. Un besazo.
https://bymoya.wordpress.com/2020/11/23/especulando/
Me gustaLe gusta a 1 persona
¡Uy! que ya te veo persiguiendo a un conejo blanco 😉
Ahora me paso por tu blog, Carlos. Un besazo.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: PASEANDO EL AYER | Eltiempohabitado's Weblog
Hola Lídia, otra vez más el tiempo se me viene encima, pero por fin, hoy plasmé en menos de cien palabras lo que tenía en mente, utilizando tus propuestas. Nunca me quedo contenta, pero al menos, lo intento. Es un gran desafío para mi. Gracias un mes más.
Mi abrazo. Ya me dirás si te gustó. Un abrazo.
https://eltiempohabitado.blog/2020/11/24/paseando-el-ayer/
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Julie: ahora mismo me paso por tu blog. Gracias de antemano por participar en el reto.
Sé el desafío que supone, pero todo desafío es el camino al aprendizaje (o eso espero jeje).
Un abrazo grande 🙂
Me gustaLe gusta a 1 persona
Así es Lídia, me costó, pero por fin salió… Y te diré que aprendo mucho en el proceso.
Deseo que estés bien. Un abrazo.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Carlos me indica que me confundí en el año, es cierto. Hummm cambié los números sin querer. Ni cuenta me di. Lo siento.
Me gustaLe gusta a 1 persona
No pasa nada. Perfecto el cambió. Yo ni siquiera me fijé 😅👌
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola Lidia, acabo de aterrizar por contagio en el blog me ha parecido muy divertida la idea, y escribí un micro relato, también visité tu contenido, super interesante, me tendrás visitándote por ambos canales. Te dejo enlace, por si te apetece,,echarle un vistazo. Un abrazo ¡¡😃😃😃✨
cuentosdelcalamarlunar.wordpress.com/2020/11/24/ford-t/
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Mik. Bienvenido a mi casa y al reto. Ahora mismo me paso por tu blog (espero no contagiarme como tú jajaja, al menos no de nada vírico). Gracias de antemano por participar. Un saludo y hasta pronto.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: La apuesta – Lo que vale la pena
Buenos días, Lídia, ha volado noviembre, espero llegar a tiempo.
Te enlazo mi participación terrorífica, con Caronte por medio no se me ocurría otra cosa: https://loquevalelapena.com/2020/11/25/la-apuesta/
Un beso.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Lola 😀 Ahora mismo me paso por tu blog a leer eso tan terrorífico que dices jajaja
Gracias por participar.
Un abrazo.
Me gustaMe gusta
Pingback: La apuesta – Lo que vale la pena
https://pensamientosentinieblas.wordpress.com/2020/11/25/sobran-las-palabras/
Perdó. M’havia fet un embolic per copiar l’enllaç.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Hola, Javi. Ara mateix passo pel teu blog. Gràcies per participar. 🙂 Una abraçada.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Jeje. Gràcies per esborrar els altres comentaris. No m’aclaria.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Res, jajaja gràcies a tu!
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: Escribir Jugando (noviembre) – jm vanjav hasta en 500 palabras+
Pingback: QUÉ VES
Buenas tardes amiga 😘
De nuevo contrarreloj, lo siento ✍️
Aquí tienes mi aportación de este reto y gracias 😘
https://adelinagn.wordpress.com/2020/11/27/que-ves/
Me gustaLe gusta a 1 persona
Perdón en mi caso y lo que quiero decir con la expresión, he de escribir: contra reloj
Pero es que no encuentro dónde editar el comentario 🤦
Me gustaLe gusta a 1 persona
Te entendí perfectamente, ni te apures 😉
Me gustaLe gusta a 1 persona
Buenas tardes, Adelina 😀 Ahora mismo me paso por tu blog. A contra reloj voy yo también jeje
Gracias por participar.
Un beso.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: El zorro y el ratón – Luna Paniagua
¡Por los pelos, pero llego!
https://lunapaniagua.wordpress.com/2020/11/27/el-zorro-y-el-raton/
Me gustaLe gusta a 2 personas
Bueno, bueno. Porque eres tú, que si no… 😛
jajaja ahora mismo me paso por tu blog. Gracias por tu aporte. Un abrazo grande 😀
Me gustaLe gusta a 2 personas
Pingback: Mortuoria – Entre Morrocoyes, Camaleones y Especuladores
¡Esperen, esperen, esperen…! no se olviden de mi aquí: https://wp.me/pbcV7C-1aD, «Mortuoria», para Escribir Jugando Noviembre.
Me gustaLe gusta a 2 personas
Uy, qué justo llegaste este mes, Nevel jeje
Tranquilo, que te esperamos. Ahora voy a tu blog. Un saludo.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: EJ: Creaciones participantes | El Blog de Lídia
No tengo tiempo, no tengo tiempo, no tengo tiempo… cual conejo de Alicia en el País de las Maravillas. Bueno, calma; algún día lo tendré. («Tiempo» quiere decir también atención; la tengo en demasiadas otras cosas).
Me gustaLe gusta a 1 persona
jajaja ¿Y quién tiene tiempo en esta «vida» que nos lleva? Tranquilo, para mí es imposible llegar a todo.
La intención ya me alegra 😉 ¡Saludos, Anarcha!
Me gustaLe gusta a 1 persona
Pingback: El Ratón Resiliente | A Los 4 Vientos
Pingback: EJ: Optimvs mensi | El Blog de Lídia